Maar wat zegt dit gezegde over de bestuurbaarheid van een gemeente.

In deze reeks vertellen raadsleden van Lokaal Belang over wat hun bezighoudt in de lokale politiek. Aan het woord: Diel Zijlmans. Een nieuw, maar bekend gezicht binnen de partij: “Om maar meteen met de deur in huis te vallen, mijn naam is Diel Zijlmans en sinds 4 maart van dit jaar gemeenteraadslid voor Lokaal Belang. Ik vervul deze functie tijdelijk ter vervanging van voor een ziek collega-raadslid van Lokaal Belang. Daarnaast ben ik actief binnen de KBO Waalwijk als bestuurslid en secretaris van de KBO kring gemeente Waalwijk. Ook ben ik lid van de Participatieraad van Baanbrekers.

In de periode 1999 tot 2006 was ik ook gemeenteraadslid in de gemeente Waalwijk, maar toen namens de fractie van Algemeen Lijst Brouwer waarbij we nauw samenwerkten met De Acht Kernen. Er waren toen echter nog meer lokale partijen actief; PBI, Gemeente Belangen en Werknemersbelang. Daarom ontstond het plan voor een fusie om zo de versnippering in het politieke landschap tegen te gaan en daarmee de bestuurbaarheid te verhogen. Iedereen deed mee behalve Werknemersbelang.

Zo ontstond het idee om te komen tot een gezamenlijke partij: Lokaal Belang. Een partij met een brede kijk op lokale vraagstukken èn die door de fusie de bestuurbaarheid ging bevorderen. Helaas blijft het echter moeilijk om alle verschillende meningen binnen een beperkt aantal partijen onder te brengen waardoor op dit moment zelfs alweer 11 partijen de huidige 28 zetels verdelen. Voordeel daarbij is dat inzichten vanuit allerlei invalshoeken op tafel komen. Nadeel zijn lange procedures met bijbehorend trage besluitvorming. De uitdaging is daarom om de balans te vinden tussen het beluisteren en afwegen van alle belangen met een ruime participatie vanuit de inwoners zonder dat het slepende en daarmee dure procedures worden.

Terugkijkend naar mijn raadsperiode van voor 2006 weet ik hoe belangrijk het is om goed met elkaar het gesprek te voeren en gelijktijdig ook knopen door te hakken. Zo noem ik graag een paar voorbeelden van besluitvormingsprocessen waar we 15 jaar later het effect (nog) van zien.

Er werd toen al gesproken over de bouw van een nieuw Schoenenmuseum. En meerdere malen kwamen toen de schoentermen van overhaler tot uitleester, van zwikker tot schrooier en van kantenlikker tot bimzer, in de raadzaal voorbij. Gevolg is dat we begin volgend jaar eindelijk mogen gaan genieten van dit nieuwe Schoenenmuseum.

Er waren voorstellen voor een nieuw te bouwen gemeentehuis en  een overdekt zwembad. Met een keuze uit drie ontwerpen voor het gemeentehuis staat het gekozen ontwerp er inmiddels al weer vele jaren en daar mogen onze burgers nu dankbaar gebruik van maken. Wat betreft het zwembad, daar liepen de meningen nogal uiteen over de plek waar het gebouwd zou moeten worden. Ook daar werd men het over eens en de meeste zwemliefhebbers zijn nu dik tevreden met hun Olympia zwembad.

Daarom mijn conclusie:
Luisteren en praten is belangrijk om tot een gedragen en afgewogen beslissing te komen, maar op een gegeven moment moet je een PUNT zetten.”